Sanmışlık

Uzun bir süre sonra bloga girip, eskiden içimdeki seslerin neler söylediğini kim olduğuma ve ne hissettiğime bakmak bugüne nasipmiş :). Her gün bir insan hayatınıza giriyor ister tanışı, konusun, ister sadecede uzaktan bakın hepsi ama hepsi bizde bir izlenim oluşturuyor. 

Bir gün metroda gördüğüm dilenci hayatıma şükretmeye
Hakan Günday okuduğum her kitabında içimdeki düşünce açlığımı fark etmeme sebep oldu 
Dalının sergisinde gördüğümde dokunduğumda eskiyi kokladığımda 30*40 karegiller içinde her baktığımda; 
bakmakla görmek aynı şeyler olmadığını,
Gregorian her dinlediğimde bedenimle ruhum ayrılıyor. Ruhum huzurla enerji doluyor... 
Bir gün bir Apple store programıda tanıştığım bir beyefendi  beni buraya getirdi. Sen neden yabanı otlarını temizlemiyorsun dedirti? 

Biliyorum klasik kalıplar bana dar geliyor. Büyüdüğümü görüyorum. Bana sen büyüdüğünde anlarsın dedikleri bir çok nasihati o zamanlar kızıp şimdi ise anlayarak hüzünleniyorum..Kaçırdığım, görmediğim hayatıma eskiden daha çok hakim olabiliyorum. Büyüklerim gene nasihat ediyor, gene kızıyorum..hadi oradan be! zaman değişti bak, dünyaya bindiğin otobüs bile hurdalıkta üç kuruşa satıldı ! O bile geri dönüşümle yenilendi! ama senden bir cacık olmaz diyorum hatta :) trajikomik gene!! ne yapıyım ben netim içimde laf tutamam :) 

Aşka geldiğimde ise sensizim artık tam 4 sene olmuş bea?? Artık seni anlatacak kelimede yok tabi.. Sen olmadığın için değil ama hayatımda bir duygu eksik! O büyülü varoluş yok hayatımda.. Hissizlik çokta fazla değil, fazla olsa hissizliği hissedemezdim herhalde.. Yok oluşların içinden kalan kırıntıları toplayıp baştan tasarlamak istiyorum hemde 3 boyuttu=)) 
Aşk, yada beni üzecek her şeyle başa çıkmayı öğretti Evrim.. 

Aldatıldım.. bu durum beni çok üzdü.bittim tükendim yaşayamam sanıyordum gerçekten kalbimde kriz varmış gibi nefes bile alamıyordum diyordum bunun neresi psikoloji?? 
Evrim dedi ki ne hissediyorsun o olmadığı için ? 

Hayatım yok yaşamıyorum dedim? Yaşıyordum nefes, alıyordum ama bakmıyordum hayatıma bir yabancı gibi görmüyordum kendimi.. Kendime ne yaptığımın farkında bile değildim. Sürekli söylerim bir canavar ayağı görüyordum, aynaya baktığımda ise kendisini korkup hep daha çok uzaya gidiyordum. Kaçıyordum sözde ama kimden biliyor musun? O canavar benim senden sonra kendime yaptıklarımla dönüştüğüm halimdi.. işte bunları bana hep demişlerdi büyükler bende kızmıştım.. pişman değilim seni yaşadığım için bir dönemime dokundun sadece belki beni şuanda, o dönem bu yaptı, yada her neyse...



Bu blogdaki popüler yayınlar

Hava Kirliliği ve Partikül Madde

KOMPOZIT

Ölümün Ölümsüzlüğü...